Менавіта гэтай рысай характару, па меркаванню пракурора Лунінецкага раёна Аляксандра КАРЛЮКА, павінны валодаць тыя, хто прысвячае жыццё юрыспрудэнцыі. Аб гэтым саветнік юстыцыі заявіў на сустрэчы, якая прайшла ў політэхнічным каледжы ў рамках маладзёжнага праекта “100 пытанняў даросламу”.

Юнакоў і дзяўчат віталі дырэктар навучальнай установы Андрэй Баўкуновіч і в.а. першага сакратара райкама ГА “БРСМ” Ігар Гаргун. Нагадаўшы правілы правядзення падобных сустрэч, Аляксандр Паўлавіч пачаў адкрыты і шчыры дыялог. Ён расказаў аб дзейнасці органаў пракуратуры, яе задачах і мэтах, а таксама спыніўся на асабістым жыцці. Невялікая паўза, якая некалькі секунд павісла ў актавай зале, змянілася шквалам пытанняў, прычым большасць задавалі прадстаўніцы цудоўнай паловы чалавецтва.

– Дзе вы нарадзіліся?

– У суседнім Пінску. Ці ёсць сярод вас землякі? – замест адказу ўзнялося шмат рук. – Там закончыў школу, пасля вучыўся ў Белдзяржуніверсітэце, размеркаванне атрымаў у пракуратуру роднага горада. Апошнія 2,5 гады працую ў Лунінцы.

– Ці можна пасля пастаноўкі на ўлік у інспекцыі па справах непаўналетніх атрымаць юрыдычную адукацыю і марыць пра работу ў органах міліцыі?

– Па-першае, за тых, каму не споўнілася 14 год, па закону адказваюць бацькі. Старэйшыя падлеткі павінны самастойна ўсведамляць наступствы сваіх паводзін і ўчынкаў. Увогуле, усе звесткі аб правапарушальніках заносяцца ў адзіную дзяржаўную базу дадзеных. Ніхто забараніць вам паступаць у ВНУ не мае права. У выпадку, калі ўчынілі злачынства, давядзецца адказваць, але ўжо наўрад ці вас возьмуць на службу ў органы Міністэрства ўнутраных спраў, следчы камітэт, пракуратуру… Тым не менш, запомніце: пастаноўка на ўлік – не катастрофа, не канец жыцця. Кожны чалавек можа памыліцца, сысці з правільнай сцяжынкі. Трэба абавязкова даваць шанц на выпраўленне.

Вельмі падрабязна А.П. Карлюк расказаў пра страшную, але на жаль, папулярную ў маладзёжным асяродку з’яву – наркотыкі. Усяго з пачатку года на тэрыторыі Лунінеччыны выяўлена 17 фактаў гандлю наркатычнымі рэчывамі. Заканадаўчая база сёлета змянілася, і адказнасць за іх захоўванне, ужыванне і збыт істотна ўзрасла. Апошні прыклад – да 10 год калоніі агульнага рэжыму прыгаварылі навучэнцаў сельгаскаледжа, якіх у красавіку затрымалі са спайсамі. Увогуле, стваральнікі гэтай атруты пастаянна мяняюць яе састаў, каб знайсці лазейку і абысці закон. Колькі маладых людзей пайшлі з жыцця ў Беларусі па прычыне ўжывання спайсу! Жудасна ад усведамлення, што да смерці можа прывесці ўсяго адна спроба.

– Памятайце, ваша наіўная прапанова сябру “давай закурым” кваліфікуецца законам, як распаўсюджванне наркотыкаў. Не бярыце ў рукі і звычайных цыгарэт, асабліва дзяўчаты. Лепш наведвайце трэнажорныя залы, лядовую арэну, плавальны басейн! – раіў Аляксандр Паўлавіч.
Другая актуальная праблема, на якую звярнуў увагу пракурор раёна, – матэрыялы парнаграфічнага характару ў сацыяльных сетках. Недарэчны клік камп’ютарнай мышкай, або выпадкова адпраўлены “далікатны” здымак на тэлефон сябра могуць закончыцца сур’ёзным разбіральніцтвам.
Развітваючыся, Аляксандр Паўлавіч паабяцаў у перспектыве правясці выязны арышт і арганізаваць экскурсію ў ізалятар часовага ўтрымання. Некаторыя навучэнцы, магчыма, пасаромеўшыся задаць пытанні пры ўсіх, падыходзілі да госця асабіста. А.П. Карлюк уважліва выслухаў кожнага і даў пэўныя рэкамендацыі.

Наталля Паўлюкевіч