Многія лічаць, што патрабаванне насіць святлоадбіваючыя элементы з’яўляецца капрызам Дзяржаўтаінспекцыі. Некаторыя ўпэўнены, што вадзіцель заўважыць іх у святле фар нават без флікера. У іншых жа нават днём на сумачках, вопратцы і ранцах можна бачыць святлоадбіваючыя элементы. Дык ці не супярэчым мы самі сабе? Разам з супрацоўнікамі аддзялення ДАІ РАУС на практыцы праверылі дзейснасць абодвух сцвярджэнняў.

Выехалі, калі сцямнела. Аб’езд вырашылі пачаць з цэнтральнай вуліцы ў Язвінках. За рулём — інспектар ДПС Міхаіл Бусько.

— Рэйд запланаваны ў рамках акцыі «Пешахоц», якая праводзіцца ў раёне. Таму асаблівую ўвагу сёння будзем звяртаць на людзей без флікераў, — адзначыў інспектар Аляксанцр Хартановіч.

— Аўтамабілі рухаюцца з уключаным святлом фар, значыць, самы час брацца за работу, — тлумачаць супрацоўнікі міліцыі.

— Людзі, якія іцуць па тратуары, абавязаны абазначаць сябе?

— Па правілах дарожнага руху — не. А вось, калі думаеце ісці па краю праезжай часткі, неабходна. Рэкаменцуецца гэта рабіць і пры перасячэнні дарогі. Лепш папярэцзіць, чым бачыць наступствы. Да таго ж, больш надзейнага спосабу яшчэ не прыдумалі.

Напачатку вуліцы Леніна заўважылі веласіпецыста. Мужчына зцалёк прыкметны ў цемры — на ім святлоадбіваючы жылет. Супрацоўнікі ДАІ папрасілі спыніцца. Аляксанцр трохі здзіўлены: здаецца, нічога не парушаў:

— Я — пастаянны ўцзельнік царожнага руху, таму стараюся не ігнараваць патрабаванні ДАІ. Гэта мяне вацзіцель павінен заўважыць у цемры.

Не даязджаючы да прыпыначнага пункта Яжаўкі, у цемры заўважаем мужчыну і жанчыну.

— Сілуэты лецзь прыкметныя — яны патэнцыяльныя ахвяры ДТЗ, — гаворыць Аляксанцр Хартановіч.

Спыняемся каля пешаходаў, каб пацікавіцца, дзе ж флікеры. Рэагуюць хутка: «Дык мы тут недалёка жывем!». Святлоадбіваючых элементаў няма — значыць, прыйцзецца прымяняць штрафныя санкцыі. Інспектары складаюць пратаколы на 1 базавую велічыню. Парушальнікі распісваюцца, і іх адпускаюць.

У вёсцы папярэджваць няма каго: у ціхіх завулках — ні душы. Вырашылі яшчэ раз праехаць па адной з вуліц Язвінак. На абочыне, недалёка ад магазіна, спрабавалі ўпэўнена ісці, віцаць, апошнія пакупнікі. Мужчыдны не зусім зразумелі, што ад іх наогул патрабуюць. Толькі, калі аднаго папрасілі сесці ў службовы аўтадмабіль, данеслася спалоханае:

— Ваня, ты куды?

За знаходжанне ў грамадскім месцы ў стане алкагольнага ап’янення вяскоўца змясцілі ў ізалятар часовага ўтрымання. Пазней парушальніку ўручаць і квітанцыю за грэбаванне правіламі дарожнага руху. У агульнай суме такая вячэрняя прагулка абыйдзецца Івану амаль у мільён рублёў.

У раёне Сельгастэхнікі звярнулі ўвагу на жанчыну. Ужо было збіраліся спыняцца, як на ацваротным баку сумачкі заўважылі выратавальны «агеньчык».

— Усё ж сумка — не вельмі зручнае месца цля абазначэння сябе ў цемры. Верхняе адзенне куды лепш, — тлумачаць інспектары.

Мы правялі рэйд вечарам, а трэба было б яшчэ і раніцай. У той час, калі дзеці ідуць у школу, а бацькі спяшаюцца на работу, вуліцы патанаюць у святле фар аўтамабіляў. Пастаянна назіраючы такі малюнак, разумееш, што толькі ўважлівасць і павага адзін ца аднаго ўсіх удзельнікаў дарожнага руху могуць зрабіць дарогу бяспечнай.

Марны АРЭШКА