“Не нам належыць СЛАВА – ТАБЕ, ГАСПОДЗЬ!”

Настаяцель храма, што будуецца ў Лунінцы ў гонаріконы Божай Маці "Взыскание погибших”, іерэй Сергій КРЫШТАЛЬ першым з духоўныхасоб благачынія ўдастоены звання "Чалавек года-2011”.У жніўні 2006-га архіепіскап Пінскі і ЛунінецкіСцяфан прызначыў маладога свяшчэнніка на новы прыход. 6 верасня першы акафіст адбыўсяў вагончыку для некалькіх чалавек. Пасля вялікай падрыхтоўчай работы 26 ліпеня2007-га сведкамі закладкі новага храма сталі ўжо сотні жыхароў Лунінца і раёна.Паступова да высакароднай агульнай справы далучаліся яшчэ больш вернікаў нетолькі з Беларусі, што дазволіла літаральна на вачах узняць сцены і скляпенні. Адначасоваз будаўніцтвам вядзецца вялікае духоўнае служэнне. Дзейнічаюць тры класынядзельнай школы для дзяцей, гутаркі са свяшчэннікам прыцягваюць многіхдарослых. Празмерна заняты гаспадарскімі абавязкамі, айцец Сергій паспяваеўдасканальваць і ўласныя веды. Летась атрымаў вучоную ступень магістрабагаслоўя, епархіяльнай адміністрацыяй прызначаны весці раённую катэхізацыю(гэта значыць, праваслаўнае асветніцтва). Такі прыклад сучаснага падзвіжніцтвасвяшчэнніка згуртоўвае вакол храма ўсё большую колькасць прыхільнікаў праваслаўя. На пытанне, якія пачуцці выклікала ўшанаванне,айцец Сергій адказаў:–У Свяшчэнным Пісанні падкрэслена: "Не нам, Гасподзь,належыць слава, але Табе”. Па-чалавечаму прыемна, што раённай уладай заўважанынашы працы. Але кожны поспех – гэта дар Божы. І даючы яго, Гасподзь спадзяецца,што чалавек не толькі верне дарунак, але і прымножыць яго. Гора таму, хто незразумеў, не выкарыстаў, не развіў здольнасці, атрыманыя ад Бога. На жаль, і ўмінулым, і ў сучаснасці ведаем шмат выпадкаў, калі адораныя Богам людзі гублялісябе, спакусіўшыся мірской мітуснёй…Храм, які будуецца, узводзім не дзеля сябе, недзеля людзей – гэта дом Божы. Аднойчы старац сказаў мне: "Прапаведаваць словаБожае можна і моўчкі – сваім жыццём”. Прысвячаючы сябе служэнню Богу, па воліЯго і загаду сэрца імкнуся, каб у Лунінцы загучала яшчэ адна пропаведзь –архітэктурай. Цяпер ствараюцца элементы ўнутранага аздаблення новага храма,таксама пропаведзь – іконамі. І ўсё гэта – у імя адзінага закліку да чалавека:каб задумаўся над сэнсам быцця, каб пераарыентаваўся на ўсведамленне, дзелячаго паявіўся на свет, дзеля чаго Стваральнік удыхнуў у яго жыццё.Храм узводзіцца сапраўды ўсім грамадствам. Многіялюдзі адзначаюць, як шмат для іх значыць будаўніцтва. У ліку дабрачынцаў –людзі розных узростаў, розных меркаванняў, сацыяльных колаў. На дапамогупрыходзяць і моцныя, і нямоглыя, свой уклад уносяць нават інваліды. Будоўляаб’яднала людзей вакол храма. Многія дзяліліся, што, працуючы, атрымалі ўнутранымір. Гэта – адзін з дароў Святога Духа. Ён даецца таму, хто здзяйсняе пакаянне.Усе імкнемся да гэтага стану адлюстравання Божага ў чалавеку. Радасць вялікая,што менавіта ў працы дзеля храма людзі адчулі дагэтуль не вядомую ім узвышанасць,гармонію і суладдзе душы. Асабліва шчаслівы бачыць у храме дзяцей. Ім такцяжка цяпер: тэлебачанне і камп’ютары дзейнічаюць разбуральна на душу, бацькічаста не ўсведамляюць гэтага зла, а школа не ў стане супрацьпаставіцьагульначалавечыя каштоўнасці не заўсёды дакладнаму сямейнаму выхаванню.Асноватворны фундамент асобы закладвае царква. Калі па канонах да споведзідзеці ідуць у сямігадовым узросце, думаю, што сучасным хлопчыкам і дзяўчынкамспагада свяшчэнніка трэба ўжо з чатырох год. Каб адпавядаць сведчаннюЕвангелля: дзеці – кветкі жыцця. Каб выканаць Божы запавет: "Будзьце, як дзеці,таму што такіх ёсць Царства Нябеснае”.На малышоў, якіх бачу ў храме, магу спаслацца ідарослым: адчыніце свае сэрцы адзін аднаму, як гэта робяць вашы сыны і дочкі,унукі і ўнучкі. Будзьце такімі ж шчырымі, добрымі, простымі. І з гэтыміпачуцямі сустракайце Уваскрэсенне Хрыстова. Ва ўнісон з абуджэннем прыродычалавецтва бачыць расцвет новага жыцця. Гасподзь зноў нагадвае аб значнасці сваёйпрысутнасці на зямлі. Жадаю, каб вашы сэрцы запаліліся агнём Божай ісціны, каб выасэнсавалі, дзеля якой зямной місіі заклікаў Стваральнік. І памяталі аб гэтымне толькі ў Свята Святаў. Няхай суправаджаюць вас па жыцці словы апосталаПаўла: "Заўсёды радуйцеся аб Госпадзе!”.Запісала Таццяна КАНАПАЦКАЯ.