ВЯСНА… ПАЭЗІЯ… КАХАННЕ…

Так хацелася б назваць чарговую сустрэчу састалічнымі літаратарамі, якая адбылася ў ліцэі.Гасцей коратка характарызавала намеснік галоўнагарэдактара часопіса "Бібліятэка прапануе” Людміла Несцяровіч. ПрадстаўляючыАнатоля Зэкава, адзначыла, што ён – тонкі лірык, публіцыст, аўтар твораў длядзяцей. У некаторых вершах дазваляе сабе "пахуліганіць”, але робіць гэта "жываі прафесійна”. Паэт тут жа пацвердзіў сказанае, прачытаўшы некалькілітаратурных пародый на вядомых творцаў. Спачатку падалося, што Зэкаў –літаратурны псеўданім. Але аказалася, што гэта прозвішча вельмі распаўсюджанана яго радзіме – вёсцы Патапаўка паблізу Буда-Кашалёва. Пазней я спытала ўАнатоля Мікалаевіча, як можна прыцягнуць увагу моладзі да кніг беларускіхаўтараў. Ён адказаў проста:–Пісьменнікам трэба пісаць пра тое, што цікавіцьмоладзь.Знешне больш сціпла прадстаўляў сваю паэзію другінаш госць – Уладзімір Мароз. Але кінарэжысёр, аўтар сцэнарыяў дакументальныхфільмаў, вядучы рэдактар студыі "Летапіс” Нацыянальнай кінастудыі"Беларусьфільм” прыцягнуў маю ўвагу вялікім падабенствам на Якуба Коласа, штодалей і пацвердзіў. Аказваецца, яго карані і ў Мікалаеўшчыне, адкуль родам мама(дарэчы, з такім жа, як у класіка, прозвішчам – Міцкевіч), і каля Нясвіжа – пабацьку. Сам жа нарадзіўся ў Косаве Івацэвіцкага раёна. Цікава, што спачаткузакончыў архітэктурны факультэт БПІ, а потым – Літаратурны інстытут імя Горкагаў Маскве. Славутасці малой радзімы паўплывалі на свядомасць творцы, што іадлюстравалася ў 65-ці яго дакументальных стужках, звернутых да гісторыі ікультуры Беларусі. Фільм "Успаміны пра Міколу Равенскага” адзначаны Дзяржаўнайпрэміяй.Паэтычная творчасць Уладзіміра Вікенцьевіча ўвасобіласяў некалькі зборнікаў вершаў. Нам быў прадстаўлены чарговы – "Шляхцянка-восень”.Лірыка захапіла спалучэннем "любві й кахання”. Выдатна, што ў беларускай мовеёсць розніца паміж гэтымі паняццямі (а ў грэчаскай, аказваецца, "любоў”вызначаецца 8-мю словамі). Парадаваліся за добрую сям’ю творцы, таму што гэтукнігу ён прысвяціў сваёй жонцы.Дзякуючы сустрэчы, якую арганізавала наша бібліятэкарІрына Раманчук, многія змаглі набыць новыя кнігі. Гэта паэтычныя зборнікігасцей, а таксама вельмі карыснае для вучняў і педагогаў выданне "З росныхсцяжын” – аўтабіяграфіі беларускіх пісьменнікаў. На старонках, дзе прадстаўленынашы госці, яны і пакінулі аўтографы. Падарунак каштоўнейшы, сапраўды скіраваныў вечнасць…Ганна КУРАК, вучаніца 11 "Б” класа ліцэя.Ад рэдакцыі. Аб сустрэчы з гэтымі ж творцамі ў СШ№3 г. Лунінца напісалі 10-класніцы Ірына Радзюк і Аляўціна Танчынская. У сваімлісце ў "ЛН” яны паведамілі і аб выступленні ў школе мясцовага аматаралітаратурнага слова з Любані Сцяпана Нефідовіча, які ўразіў вучняў і ігрой нагубным гармоніку.