ХРЭСНЫ ХОД

даў старт летніку праваслаўнай моладзі, тэмай якогабыло навучанне метадам сацыяльнага служэння. Прадстаўнікі шэрагу благачыній з прыхаджанаміад 14-ці да 27-мі год каля тыдня займаліся ў адной з маляўнічых мясцінСтолінскага раёна. Расказвае кіраўнік сацыяльнага аддзела Пінскай епархіі,дыякан Лунінецкай Свята-Крыжаўзвіжанскай царквы Сергій ПЛОТНІЦКІ:–Малебен, адслужаны ў Манькавіцкай царкве ў гонарСерафіма Сароўскага, благаславіў на новую добрую справу. Свяшчэннікі – зхаругвамі, юнакі і дзяўчаты – з іконамі накіраваліся па вызначаным маршруце. Тэмпературапаветра перавышала 35 градусаў, а ісці належала 15 кіламетраў. Да агульнагашэсця далучаліся прахожыя. Вяскоўцы сустракалі прахалоднай вадзічкай з калодзежа,садавінай. Асянялі сябе крыжом і прачулена гаварылі, што ўпершыню ўдзельнічаюцьу хрэсным ходзе.– Прабачце, але падарожжа ў такую спякоту – хібааматарам экстрыму. Для звычайных людзей гэта проста небяспечна…– Усё прадумалі загадзя. Нас суправаджаў мікрааўтобус ззапасам бутэліяванай вады. Калі б хтосьці з дзяцей сказаў, што стаміўся, можнабыло б адпачыць. Думаю, падбадзёрвала яшчэ адна акалічнасць. Да моладзінечакана далучыўся 87-гадовы Цімафей, вядомы на Століншчыне як заўсёдны ўдзельнікхрэсных ходаў. На прапановы заняць месца ў "Газелі” дзядуля Цімоша незгадзіўся. Паказваючы на вокны дамоў, адкуль нас скрозь слёзы віталі нямоглыя, казаў:іду за ўсіх, хто сам не ў стане… – Дзе была вызначана база летніка?– Каля вёскі Беражное захаваліся будынкі піянерлагера"Гарынь”, які быў закрыты пасля катастрофы на ЧАЭС. Там і цяпер забруджанаятэрыторыя, знаходзіцца на якой дазволена не больш як тыдзень. Размясціліся ўдоміках. Умовам, набліжаным да палявых, адпавядала і кухня. Сапраўдным"кармільцам” называлі айца Сергія Чыжа, які выдатна гатуе. Самыя простыя стравыўспрымаліся як далікатэс! Дарэчы, разам з настаяцелем Свята-Прэабражэнскагахрама в. Язвінкі Лунінецкае благачыніе прадстаўлялі былыя выхаванцы нядзельнайшколы – Аліна і Дар’я Рэзановічы, Аліна і Кацярына Калюцічы з Язвінак, ГаннаРаманава з Ракітна.– Чым займаліся ўдзельнікі летніка?– У першай палове дня моладзь неслапаслушанне. Юнакі вызвалялі ад будаўнічага смецця памяшканне, якое паслярэканструкцыі зойме Столінская раённая арганізацыя Беларускай асацыяцыідапамогі інвалідам і маладым інвалідам. Дзяўчынкі ў бальніцы сястрынскагадогляду ў в. Беражное садзейнічалі медработнікам. Пасля абеду збіраліся нагутаркі з цікавымі людзьмі. Нас наведвалі ўрачы, адказныя работнікі мясцовайулады. Госці прызнаваліся, што меркавалі выступіць на працягу 30-40 хвілін івярнуцца да службовых абавязкаў. Насамрэч нават намеснік старшыні райвыканкамазатрымаўся ў нас амаль на дзве гадзіны! Прыязджалі інваліды-калясачнікі. Яныатрымалі калецтва ў сталым узросце, але не апусцілі рукі, застаюцца ў гушчыніграмадства. Падзяліліся сваім жыццёвым вопытам за "круглым сталом”. Па вечарахудзельнікі летніка збіраліся каля айца Андрэя Гарбунова з Баранавічаў, якіспявае і грае на гітары. Размовы ля вогнішча прыцягвалі ці не да світанку!– Відавочна, летнік адбыўся за кошт дабрачыннайдапамогі. Магчыма, хочаце падзякаваць асобам ці калектывам?– Грант РПЦ "Праваслаўная ініцыятыва” выйграў кіраўнікСтолінскай БАДІіМІ Міхаіл Скрабейка. Ён разам з аддзелам адукацыі правёў аналагічныялетнікі спачатку для цяжкіх падлеткаў, потым – для інвалідаў. Сёлета ўпершынюзгуртавалі праваслаўную моладзь. Акрамя вышэйсказанага, дзеці распрацавалі іабаранілі сацыяльныя праекты. – Хто матэрыяльна забяспечыў конкурс? Хто стаўпераможцам?– Сродкі выдзеліла Пінская епархія. Усе тры прапановы быліпрызнаны вартымі ажыццяўлення. У межах магчымай сумы – па 2 мільёны рублёў накожны – дзеці вырашылі рэальна дапамагчы тым, з кім сутыкнуліся ў рамкахлетніка. "Рамонтныя рабочыя” ў дом, што рэканструюецца, закупіліэлектраабсталяванне для камп’ютэрнага пакою. "Сястрычкі міласэрнасці” набыліпатрэбныя ў БСД рэчы, а таксама DVD-прайгравальнік. На развітанне падрыхтавалі канцэрт для часовых падапечных.Трэці праект меў асветніцкую накіраванасць – ушанаванне праваслаўна-гістарычныхадметнасцей. Здзейснілі агульнае паломніцтва ў Тураў. –Што для вас асабіста стала самым складаным цісамым запамінальным у першым праваслаўным летніку?–Пераканаўся ў тым, што і так ведаў: фізічная праца непалохае ні свяшчэннікаў, ні маладых прыхаджан. Гэта датычыць і догляду занямоглымі. Але больш, чым дапамогі, якую прафесійна аказваюць медсёстры ісанітаркі, састарэлыя прагнуць увагі. Тут яны апынуліся пераважна з-за таго,што ад бацькоў адмовіліся дзеці. Шэраг пацыентаў азлоблены. Усё ж нам удалося "прабіцца”праз браню крыўды. Развітваючыся з нашымі дзяўчынкамі, састарэлыя гаварылі:быццам дома пабывалі… А яшчэ летнік нечакана наведаў Уладыка. АрхіепіскапаПінскага і Лунінецкага Сцяфана ўпершыню бачыў без архірэйскага аблачэння зпанагіяй, у сціплым падрасніку, з сімвалаў улады – толькі посах. Агледзеў умовынашага знаходжання, сустрэўся з дзецьмі. Без іерархічных умоўнасцей яны былішчырымі і гаваркімі. Уладыка зацікаўлена слухаў уражанні, выказванні, думкімоладзі. Іншы раз перапытваў аб нечым, тактоўна і мудра карэкціруючы сказанае. Зцягам часу дзеці яшчэ больш усвядомяць значнасць сустрэчы. Адразу ацаніў яе немаладывартаўнік лагера. Ён не асмеліўся папрасіць благаславення ў архірэя,адзначыўшы: сама прысутнасць Уладыкі асвяціла наваколле благадаццю… Гутарыла Таццяна КАНАПАЦКАЯ.