КАБ “АДПРАЦОЎКА” НЕ СТАЛА ФІНАЛАМ
Летась калектывы сельскагаспадарчых арганізацый і медыцынскіх устаноў Лунінеччыны папоўніліся маладымі кадрамі. 58 выпускнікоў вышэйшых і сярэдніх спецыяльных навучальных устаноў рэспублікі прыступілі да работы. Забеспячэнне іх жыллём, клопат аб належных умовах працы і годнай заработнай плаце, а таксама прадастаўленне пэўных ільгот у пэўным сэнсе ўзялі на сябе наймальнікі і дзяржава. Ці ў поўнай меры выконваюцца абяцанні “навічкам” – аказваць максімальную падтрымку? Як сёння жывуць і працуюць учарашнія студэнты, прыбыўшыя ў раён па размеркаванню? Гэтыя і іншыя пытанні хвалявалі ўдзельнікаў першага выязнога семінара маладых спецыялістаў.
Дарога да філіяла “Лобчанскае” ААТ “Лунінецкі ЛМЗ” “падарыла” час для знаёмства і сяброўскай размовы. Разам з намеснікам старшыні райвыканкама Віктарам Рафаловічам удзельнікі семінара павінны былі абмяркоўваць праблемы. Іх, безумоўна, хапала ў кожнага, але гаварыць аб гэтым адкрыта рашаліся не ўсе. Таму прапанавалі афармляць заўвагі і прапановы ў пісьмовай форме, застаючыся, такім чынам, у рамках канфідэнцыяльнасці. Аднак, спецыяльны кантэйнер, падрыхтаваны для зваротаў, так і не напоўніўся ніводнай “ананімкай”…
Мехдвор “Лобчанскага” ўразіў чысцінёй і парадкам. Не менш парадаваў адміністрацыйны будынак, у якім праведзены капітальны рамонт. Што датычыць аўтапарка, то сёння яго гонарам па праву з’яўляюцца 4 энерганасычаныя трактары “Джон-Дзір”. Замежная тэхніка таксама выкарыстоўваецца таксама падчас кармлення жывёлы і дапрацоўкі зерня. Праз убачанае многія прыйшлі да высновы: перспектывы для далейшага развіцця гаспадаркі вялікія, а значыць, і колькасць маладых спецыялістаў будзе абавязкова павялічвацца.
Тэхнолаг Іван Соц пазнаёміў наведвальнікаў з асноўнымі этапамі вытворчасці. Госці прынялі ўдзел у дэгустацыі прадукцыі, што не пакінула абыякавымі ніводнага “гурмана”. Асабліва прышліся даспадобы ёгурт “Фруцімілк” і смятана.
Наперадзе чакала знаёмства з аграгарадком “Дварэцкі”, таму, падсілкаваўшыся, маладыя людзі зноў адправіліся ў дарогу. Гул матора перабіваў перашэптванне, але нават у гэтай ледзь прыкметнай размове адчуваліся ноткі незадаволенасці ўмовамі працы і яе ацэнкай кіраўніцтвам. Здавалася, узняты раніцай настрой знаходзіўся ў кроку ад суму, калі доўгачаканы прыезд на месца назначэння выправіў становішча. Музычны падарунак у Дварэцкім ЦСДК ад ансамбля “Імпрэза” і яго саліста Дзмітрыя Грыневіча, трыа дзяўчат пад кіраўніцтвам Івана Бушылы ўскалыхнуў пачуцці запальваючымі выступленнямі.
Шмат цёплых слоў пачулі госці ад дырэктара Дома культуры Васіля Коўшыка:
На прыём да доктара жыхары населенага пункта пры неабходнасці таксама ідуць з ахвотай. Тым больш, што ўзровень абслугоўвання ў вясковай урачэбнай амбулаторыі не горшы, чым у гарадскіх паліклініках. Удзельнікі семінара змаглі пераканацца ў справядлівасці гэтых слоў: галоўны ўрач УАЗ “Лунінецкая ЦРБ” Мікалай Кочык запрасіў агледзець вясковую “здраўніцу”. Госці адзначылі выдатную абсталяванасць кабінетаў і навакольную чысціню, зазірнулі ў пакой дзённага стацыянара.
Расповяд пра мінулае Лунінецкага краю пачулі з вуснаў навуковага супрацоўніка Ганны Пакінай у раённым краязнаўчым музеі. Подых даўніны, якую ўвасобілі ў сабе прадстаўленыя экспанаты, адчуваўся паўсюль.
Нярэдка чулася незадаволенасць арганізацыяй тут культурна-масавых і спартыўных мерапрыемстваў у сельскай мясцовасці. Нягледзячы на тое, што наведванне вясковых школьных спартыўных залаў у вольны час знаходзіць усё больш прыхільнікаў (аб гэтым гаварылася раней), людзі ўсё ж чакаюць ад свайго кіраўніцтва чарговых новаўвядзенняў.
Працяг — у друкаванай версіі газеты.
Падпіска на «ЛН» не заканчваецца. Тэлефануйце 2-26-65.