ВАЛЯНЦІНАВЫ КВЕТАЧКІ
Дзесяць год таму, якраз на свята ўсіх закаханых, на сямейным небасхіле Лунінеччыны зазіхацела яшчэ адна зорка, якую запалілі Наталля Іванаўна і Валянцін Мікалаевіч ШЫЛЬКІНЫ. Сёння яна свеціцца пяццю праменьчыкамі – менавіта столькі дачушак выхоўваюць шчаслівыя бацькі.
Аб сваім знаёмстве яны расказвалі сціпла і шчыра. Ён – прыезжы, яна – карэнная лунінчанка. Будучы муж адпавядаў яе ідэалу мужчыны: высокі, спартыўнага целаскладу, брунет. Як прызналася сама, проста інтуітыўна адчула: гэта – мой лёс. Прапанову стварыць сям’ю атрымала на дзень нараджэння, што стала нечакана прыемным сюрпрызам.
Юлька – трэцякласніца. Настаўнікі сярэдняй школы №3 г. Лунінца хваляць вучаніцу за стараннасць. Летась па сцяжынцы ведаў пайшла Ірынка. Яна хутка навучылася чытаць, і гэтаму занятку прысвячае шмат часу. Карына і Аліна з ахвотай ходзяць у дзіцячы садок, дзе гуляюць і пазнаюць навакольны свет. Маленькую Ганначку даглядае мама. Для ўсіх дачушак яна стараецца стаць сяброўкай, першым дарадчыкам. Тата – аўтарытэт, чыё слова не аспрэчваецца.
У вялікай сям’і – шмат клопатаў, але яны не ў цяжар! Наталля Іванаўна і Валянцін Мікалаевіч прызнаюцца, што і з пяццю дзеткамі можна знайсці час адзін для аднаго. І каханне не знікае, а з года ў год становіцца яшчэ больш моцным.