На мінулым тыдні на Дрэбскім сортавыпрабавальным участку прайшла прыёмка вынікаў работы. Праводзіла яе галоўны спецыяліст Дзяржінспекцыі па выпрабаванню раслін Алена Лобан.

Сур’ёзных заўваг у інспектара такога высокага рангу работа калектыву не выклікала. Калі і былі недапрацоўкі, то іх выправілі пасля ўзаемаправеркі, якая праводзілася ў пачатку чэрвеня. Удзел у ёй прымалі калегі з Нясвіжскай і Маладзечанскай сортавыпрабавальных станцый і Івацэвіцкага сортаўчастка.

Навесці ўзорны парадак на пасевах сёлета аказалася не так проста. Цёплае надвор’е і частыя дажджы спрыялі небываламу росту пустазелля. Калі ў пачатку вегетацыі расліны можна было без шкоды для іх апрацоўваць гербіцыдамі, то падчас інтэнсіўнага росту адзіным спосабам пазбаціцца ад зелля стала праполка. Працаёмкую работу выконвалі паляводы Наталля КАНАПАЦКАЯ, Валянціна і Ева ГЕРМАНОВІЧ, Любоў і Варвара ГРЫНЕВІЧ. Больш як 20 год гэтыя сціплыя працаўніцы даглядаюць доследныя ўчасткі. Кожную раніцу, атрымаўшы нарад, яны без лішніх слоў бяруцца за справу і выконваюць яе бездакорна, бо ведаюць, што іх уласныя на-дзелы з бульбай будуць своечасова апрацаваны ад пустазелля і жука. Гэтую работу добраахвотна ўзяў на сябе кіраўнік участка Сяргей Грыневіч.

– Упэўнены, любая жанчына будзе самааддана працаваць на вытворчасці, калі ведае, што дома ў яе ўсё ў парадку. Таму і стараемся па магчымасці знізіць іх нагрузку на прыватных падворках, – гаворыць Сяргей Рыгоравіч.
– Як бы ні ўдасканальвалася тэхніка і тэхналогіі вырошчвання сельгаскультур, без працавітых рук, тым больш на нашых доследных плантацыях, пакуль яшчэ нельга дасягнуць высокай культуры земляробства і годнага догляду за раслінамі. Нягледзячы на наяўнасць малагабарытнай тэхнікі, з дапамогай якой выконваем амаль усе тэхналагічныя аперацыі,  не забываем і пра касу. Там, дзе не пройдзе трактар, падкосіць ёю пустазелле, падраўняе дарожкі і праходы палявод Іван Грыневіч.  

У тым, што ўсё сказанае – не проста словы, упэўнілася, пабываўшы ў адзін з ліпеньскіх дзён на доследным участку. Бела-ружова-фіялетавым рознацвеццем сустрэлі пасадкі бульбы. Раўнюткімі радочкамі на 60-ці сотках яе высаджана 32 гатункі, якія адрозніваюцца адзін ад другога не толькі квеценню, але формай і колерам лісця, вышынёй, смакам, часам выспявання і тэхналагічным прызначэннем. А назвы якія прыгожыя! “Лілея”, “Рагнеда”, “Таісія”, “Эстрэла”, “Вендзі”, “Катанія”, “Маніфест”… Цяпер бульба яшчэ цвіце, але пад некаторымі гатункамі ўжо трэскаецца зямля:

– Гэта першая прыкмета добрай урадлівасці, – заўважае Сяргей Рыгоравіч. – У той жа час не факт, што кожны з размешчаных тут гатункаў вытрымае выпрабаванне. Між тым, назіраць за іх ростам і развіццём – адно задавальненне. Вы б толькі бачылі, якімі вачыма глядзяць на сваіх “пітомцаў” іх  распрацоўшчыкі!

Поруч такімі ж акуратнымі радочкамі  растуць 7 гатункаў соі, затым 28 – сланечніку, 3 гатункі грэчкі. Апошні ўчастак усыпаны белавата-карычневымі духмянымі кветачкамі, якія, нібы магнітам, прыцягваюць да сябе пчол. А вось і проса – 7 гатункаў! Здаецца, нічога незвычайнага – зеляніна і мяцёлкі з зерняткамі, але ж якая прыгожая гульня колеру на іх. Сапраўднай царыцай выглядае кукуруза. Яе тут аж 132 віды! У залежнасці ад накіраванасці выкарыстання (на зерне ці на сілас) яе ствалы то ўзнімаюцца высока ў неба, то, распусціўшы шырокае лісце, моцна і прыземіста трымаюцца за глебу…

Усё гэтае і іншае хараство выдатна праглядваецца з любога боку, таму што кожны доследны ўчастак абсталяваны акуратнымі шыльдамі з назвай гатункаў і аддзелены адзін ад другога чыста падкошанымі тэхналагічнымі дарожкамі. Ды і пасаджана ўсё нібы пад лінейку… Гэтак жа акуратна на больш аддаленым участку растуць зерневыя і зернебабовая: 9 гатункаў лубіну, 6 – азімага жыта, 5 – азімай трыцікале, 9 – піваварнага і 2 – кармавога ячменю,  6 – аўса.

Сяргей Рыгоравіч не хавае задавальнення:

– Работа наша здаецца даволі сціплай, аднак без яе немагчымы рух наперад у развіцці сельскай гаспадаркі. Нездарма ў народзе кажуць: “Якое семя, такое і племя”. А каб гэтае насенне было самым прагрэсіўным, захоўваем не толькі тэхналогію вырошчвання, але і ўкладваем у яго душу.